نقش واسطه گری خودپنداره برای کمال گرایی و سلامت روان

هدف ازاین پژوهش تبیین نقش واسطه گری خودپنداره برای کمال گرایی وسلامت روان بود . گروه نمونه مورد مطالعه دراین پژوهش شامل 400نفر دانش آموز (200دختر ، 200پسر) مقطع متوسطه درشهرشیراز با میانگین و انحراف معیارسنی دختران به ترتیب برابر 37/16 و 93/0 سال و پسران برابر 12/16 و 63/0 سال بود . این گروه نمونه به شیوه ی خوشه ای چند مرحله ای برگزیده شده اند . به منظور گردآوری اطلاعات از سه مقیاس خودپنداره مندالگیو و پی ریست ، مقیاس افسردگی ، اضطراب وفشارروانی لاویبوند و لاویبوند (فرم 21 گویه ای) و مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی تری شورت و همکاران استفاده شد . اعتبار وروایی این مقیاس ها درطول مطالعه موردبررسی مجدد قرار گرفت . نتایج آزمون تحلیل مسیر حاکی از نقش واسطه گری متغیر خودپنداره برای کمال گرایی و سلامت روان بود . این تحلیل نشان داد که میزان کمال گرایی مثبت و منفی به دو شکل مستقیم و غیرمستقیم دارای تاثیر معنی دار بر سلامت روان می باشد. مقدار اثر مستقیم کمال گرایی مثبت برسلامت روان برابر است با 17/0- (001/0>p) و اثر غیر مستقیم این متغیر برابر با 06/0(001/0>p) و همچنین مقدار اثر مستقیم کمال گرایی منفی برسلامت روان برابر است با 39/0 (001/0>p) و اثر غیرمستقیم این متغیر ازطریق خودپنداره رابرابر با 01/0(001/0>p) بود . درمجموع نتایج این تحقیق حاکی از آن بود که خودپنداره نقش واسطه گری برای سلامت روان و کمال گرایی فرد دارد، بدین معنی که کمال گرایی مثبت فرد بر خودپنداره او اثر مثبت گذاشته در نتیجه خودپنداره مثبت او باعث بهبود سلامت روان می گردد و ازطرف دیگر کمال گرایی منفی با اثر منفی که برخودپنداره فرد می گذارد باعث منفی شدن خودپنداره او شده که این امرکاهش سلامت روان و افزایش مشکلات هیجانی فرد را موجب می شود.